سان ست بولوار داستان مدرنی ست که در قالب کلاسیک روایت میشه. لُریش میشه اینکه واسه چهل پنجاه سال پیش فیلم خیلی خداست. هرچند به عقیدهی من اصلن زمان نداره، به نظرم داستانش تاریخ مصرفی نیست. تا وقتی سینما و هنر و ستاره و سوپراستار هست، سان ست بولوار هم زندهست. این یک نقدنامه نیست، یک تحسیننامه است. از همینجا بوس و هورا تقدیم به حضور جناب بیلی وایلدر. روحت شاد باشه برادر که شب ما رو ساختی. همچنین تشکر ویپه از سینما آزادی که شب تعطیلی تمام سانس های به دردبخور "محاکمه در خیابان" فروخته شده بود و توفیق اجباری نصیبمان شد در خراب شدن در خانه ی دوستان و هم فیلم بینی ِ پیش آمده. با تشکر خانواده ی محترم ه .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر